Celdeling
v., spontane splitsing van cellen als groei- en levensverschijnsel: nieuwe cellen ontstaan door celdeling.
Van Dale Uitgevers (1950)
v., spontane splitsing van cellen als groei- en levensverschijnsel: nieuwe cellen ontstaan door celdeling.
Wiktionary (2019)
celdeling - Zelfstandignaamwoord 1. (biologie) verdubbeling van cellen om te groeien en te vernieuwen of voor de voortplanting 2. het delen van een cel met een andere gevangene Woordherkomst samenstelling van cel en deling Verwante begrippen mitose, meiose
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Muiswerk Educatief (2017)
celdeling - zelfstandig naamwoord uitspraak: cel-de-ling 1. groeiverschijnsel waarbij cellen zich spontaan splitsen ♢ door celdeling ontwikkelt zich een baby uit de bevruchte eicel Zelfstandig naamwoord: cel-de-ling ...
Jannes van Everdingen en Arnoud van den Eerenbeemt (2010)
De vorming van twee nieuwe cellen uit één cel. Bij een organisme dat uit meerdere cellen bestaat, bijvoorbeeld een mens of dier, delen cellen zich voortdurend op: één cel splitst zich op in twee cellen, die twee splitsen zich elk op in twee (totaal: 4!), die 4 elk in twee (totaal 8) enzovoort. Cellen doen dit om te groeien en ook om oude cellen doo...
Oosthoek (1984)
proces waarbij een cel zich deelt, nadat eerst een deling van de celkern heeft plaatsgevonden. Door celdeling ontstaan steeds nieuwe cellen uit bestaande, die op het ogenblik van hun ontstaan zeer veel op elkaar lijken, wat samenstelling betreft, door de grote hoeveelheid dicht protoplasma, de grootte van de celkern enz. Pas later treden verschille...
drs. L.A. Beeloo (1981)
vermeerdering van de cellen; 1. directe celdeling; eenvoudige doorsnoering van het protoplasma (bacteriën en lagere wieren); 2. indirecte celdeling = mitose: nadat de chromosomen zich overlangs en de celkern zich in twee erfelijk gelijke dochterkernen gedeeld hebben, wordt de cel in twee dochtercellen gedeeld (hogere plan...
G. Th. van Kempen (1974)
nieuwe cellen ontstaan door deling van bestaande. Er gaat kerndeling aan vooraf. Bij een dierlijke cel vindt gedeeltelijke insnoering plaats tussen beide dochterkernen; daarna wordt een nieuw celmembraan gevormd. Bij een plantaardige cel ontstaat in de telofase een scheidingswand (middenlamel), waartegen celwandmateriaal wordt afgezet, ➝ kerndeling...
Uitgeversmaatschappij A. Manteau N.V. (1954)
mitosis, het gebeuren waardoor alle groei en alle vervanging van verlies aan levende weefsels plaats vindt. De normale z.g. indirecte celdeling is de karyokinese, waarbij eerst de deling van de celkern plaats vindt (kerndeling). Men verdeelt het gebeuren veelal in vier fasen: Profase: het zichtbaar worden van de chromosomen; de centrosomen en de s...
Veerman (1954)
treedt bij cellen met een kern direct na een kerndeling op; bij cellen met veel kernen verlopen kern- en celdelingen onafhankelijk van elkaar. Bij de hogere planten ontstaat de nieuwe celwand in het aequatoriale vlak, dat bij de kerndeling gevormd is. Over de wijze waarop het scheidingswandje precies gevormd wordt, is nog weinig bekend.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: