casuïstiek (kasuïstiek)
casuïstiek (kasuïstiek) - [Lat. casus, geval], v., 1. (moraaltheologie) leer van de toepassing van de moraalwetten op afzonderlijke gewetensgevallen ; in ongunstige zin: spitsvondige moraaltheologie; oneig.: — van de wetgever, poging om in de wet alle mogelijke gevallen te voorzien; 2. in diverse wetenschappen: ‘gevalbeschrij...
