Wat is de betekenis van camouflage?

camouflage - Zelfstandignaamwoord 1. het camoufleren 2. middel om te camoufleren Woordherkomst Naamwoord van handeling van camoufleren met het achtervoegsel -age

Tactiek in af- of tegenspel waarbij men tracht het bezit van bepaalde hoge kaarten aan het oog van de tegenstander te onttrekken. Voorbeeld:Zuid speelt 5♣. De start is ♠2. Oost, die 1♠ geopend heeft, ziet dat het contract alleen down gaat als de verdediging naast de schoppenslag twee hartenslagen maakt. Ter camouflage van zijn schoppenbezit neemt h...

camouflage - zelfstandig naamwoord uitspraak: ca-moe-flaa-zje 1. het ervoor zorgen dat iets niet opvalt ♢ als camouflage hadden de soldaten takken op hun helm Zelfstandig naamwoord: ca-moe-flaa-zje de camouflage

camouflage - of mimese, crypsis. Het aannemen van een vermommend uiterlijk teneinde zich te verbergen voor predators door prooien, of voor prooien door predators. Dieren nemen wat uiterlijk betreft een vorm aan, of kleuren, of een houding of vertonen een beweging waardoor ze opgaan in de achtergrond.

zie bij mimicry.

wegmoffeling; het onzichtbaar maken van oorlogstuig e.d.

(Fr. camouflet = rookwolk), gelijkenis in kleur en vorm bij dieren op hun omgeving, waardoor zij zich min of meer onzichtbaar kunnen maken voor roofvijand en prooi, bv. wandelende takken (in schrikhouding), spanrupsen (net dorre takjes), ➝ chromatofoor, ➝ mimicry.

de kunst om iets te verbergen. Camouflage is er op gericht de ordening van het waarnemingsveld te wijzigen, zodat een bepaald voorwerp onopgemerkt blijft. Het moderne leger maakt gebruik van de meest recente gegevens van psychologisch onderzoek op het gebied van de→waarneming.

onsigbaarmaking, maskering; vermomming.