Wat is de betekenis van bukken?

bukken - Werkwoord 1. (inerg) vooroverbuigen, je verlagen tot iets ♢ ,,Televisie is een medium dat om een zekere gedienstigheid vraagt. De hoekige kanten van je persoonlijkheid moet je onderdrukken. Ik heb daar geen zin meer in. Ik heb niet zoveel zin meer om te moeten bukken en buigen voor de goede sm...

bukken - regelmatig werkwoord uitspraak: buk-ken 1. jezelf voorover buigen ♢ hij bukte om het geldstuk op te rapen 1. ergens gebukt onder gaan [er veel last van hebben] Regelmatig we...

Een slag aan de tegenpartij laten door te weigeren een hoge kaart bij te spelen. Zie ook: duiken

bukken - coïteren. Aant. GEZELLE [vóór 1890] (vgl. (onder de) brug (doorgaan)?).

v., (jin) dûke, dûkje, jin bûg(j)e, bûke; voor iem. in een gebukte houding gaan staan om hem te helpen klimmen, immen (to) bok, buk stean, immen to near stean.

...

bukte, h. gebukt (intens, van buigen: de rug buigen; fig. onderdoen voor): hij bukte (zich) om het papier op te rapen; bukken voor geweld; onder het leed gebukt gaan.

(bukkən) (bukte, heeft gebukt) [Intens, buigen] 1. diep buigen : (zich) om iets op te rapen. 2. onderdoen ; voor geweld -. 3. drukken ; onder veel zorgen gebukt gaan.

is een intensief van buigen (vgl. nikken en nijgen; hikken en hijgen). Ook buik zou er mee in verband staan als h gebogen lichaamsdeel.