Wat is de betekenis van buidel?

buidel - Zelfstandignaamwoord 1. een stevige, vaak leren of stoffen zak waarin vaak kostbare zaken zoals geld meegedragen worden ♢ Hij tastte eens diep in de buidel. 2. huidplooi bij buideldieren waarin de jongen zich ophouden ♢ Onlangs werd bij de kangaroe zo'n fot...

Een lege buidel kan te maken hebben met de leegte in onze relaties. Een volle buidel kan op een al te egocentrisch gedrag tegenover degene, die ons het meest vertrouwd is, duiden. (Zie ook ‘Tas’).

buidel - Tasjes waarvan men de opening kan sluiten door aan een koord of riempje te trekken.

open huidplooi bij wijfje aan de buik, waarin de tepels zitten. Bij buideldieren worden de jongen zeer onvolkomen geboren. Ze brengen nog een tijd, variërend van 2 tot 8 maanden, in de buidel door.

(geld)sak, beurs (om nek gedra); sak waarin kleintjies gedra word (kangaroe).

s., buel, budel, tas, pong, puiltsje (it), pûltsje (it).

...

Buidel - (Marsupium) algemeen aangetroffen bij de wijfjes der buideldieren onder de buikstreek, is een zakvormig orgaan, ontstaan uit een huidplooi en voorzien van een meestal naar voren gerichte opening. In de buidelholte monden de melkklieren uit. Na zeer korten draagtijd (soms slechts 8 dagen) worden de jongen geboren en in den buidel geplaatst,...

('buidәl) m. (-s; -tje) 1. Eig. Veroud. geldzak, -beurs : een met geld. Gez. iemand de lichten, hem bestelen; in de blazen, een tamelijk grote som gelds besteden; met volle terugkeren, rijk. Syn. → beurs. 2. Metf. zakvormige huidplooi bij sommige dieren.