Wat is de betekenis van Brons?

Brons is niet alleen een metaallegering voor het gieten van klankschalen, het leent zich ook voor het gieten en vervaardigen van cimbalen, gongs, klankplaten, klokken, kung-zee’s en tingsha’s.

brons - Zelfstandignaamwoord 1. (metallurgie) legering van koper en tin (en andere metalen) met een donker- of goudbruine kleur ♢ Esser stimuleerde studenten penningen te maken als kleine, handzame sculpturen, en ze in brons te gieten. ♢ Hij liet zijn klokken in brons...

brons - zelfstandig naamwoord 1. mengsel van koper en tin, bruingeel metaal ♢ dat beeld is gegoten in brons Zelfstandig naamwoord: brons het brons

Legering van koper en tin gebruikt voor o.m. bellen, beelden en onderdelen voor horloges en klokken. Onderscheiden worden: - brons voor klokken en bellen (spijs) bestaande uit 79% koper, 20% tin en 1% verontreiniging. Wanneer het tingehalte wordt verhoogd, wordt de klank van de klok helderder maar de kans op beschadiging (scheuren) wordt groter; -...

Een ruimtelijk beeld. Eerst geboetseerd, daarna in brons afgegoten.

Legering van koper en tin, soms met nog andere metalen.

Brons is een legering van metaal bestaande uit veel koper en weinig tin, bijv. 9:1; veel gebruikt om 3-dim vormen (zie vorm (1))te gieten; (zuiver koper is zeer slecht te gieten).

brons - Koperlegering die als belangrijkste legeringselement niet nikkel of zink heeft.

(v. Lat. aes Brundisium — Brindisisch koper), een legering van koper met tin, later ook met zink, van wisselende verhouding. Zij varieert tussen drie en negen delen koper tegen één deel tin, terwijl de gebruikelijke vermenging 4 5 koper tegen 15 tin bedraagt. In de oudheid werd tot 15 procent tin gebruikt. In de moderne tijd wor...