Briller par son absence
(Fr.), schitteren door zijn afwezigheid (naar J. Chénier, Tibère 1, 1 (1819): ,,Brutus et Cassius brillaient par leur absence”, ontleend aan Tacitus, Ann. 3, 76 : ,,Sed praefulgebant Cassius atque Brutus, eo ipso, quod efügies eorum non videbantur”).