Wat is de betekenis van brekebeen?

brekebeen - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die zwakke benen heeft en ze gemakkelijk breekt 2. een erg onhandig persoon Woordherkomst samenstelling van breek(werkwoord) en been met het invoegsel -e- Synoniemen [2] sukkel, knoeier, beunhaas

zwak persoon; onbekwaam iemand; beginneling; sukkel. Eigenlijk: iemand die erg zwakke benen heeft en ze licht breekt. Sedert de zeventiende eeuw.Er is nu met die bovenaangehaalde lessen van den heer Hack een krachtig protest bedoeld tegen al de eigen lof, brutaliteit, luchthartigheid en grofheid, die in vroeger tijd in den N. G. werden gelaakt, en...

s., hakkenkruk, knoffel-, klúnhakke.

m. en v. (...benen), 1. iem. die het in een of ander vak niet ver heeft gebracht, sukkel, beunhaas : ik zal in de wiskunde wel altijd een brekebeen blijven ; 2. volksnaam voor de bolpijp (Equieetum limosum), meer bekend als pijpkruid.

m. brekebenen (eig. iem. met zwakke benen, die hij licht breekt, alleen fig. sukkelaar, knoeier, beunhaas): een echte brekebeen.

Brekebeen - ➝ Holpijp.

('bre:kә) m. en v. (...benen) sukkelaar(ster).

v./m. (-benen), 1 . iemand die het in een of ander vak niet ver heeft gebracht, sukkel, beunhaas: ik zal in de wiskunde wel altijd een blijven; 2 . volksnaam voor het pijpkruid.

...