Wat is de betekenis van blaag?

m. en v. (blagen), stout, lastig kind; snotneus, kwajongen ; halfwas (ook meisje).

'Blaag' is een informele term die vaak wordt gebruikt om op een licht plagerige manier naar een kind of jong persoon te verwijzen. Het kan ook een licht negatieve connotatie hebben, waarbij iemand als ondeugend of brutaal wordt beschreven. Het gebruik kan variëren afhankelijk van de context en de toon waarop het wordt uitgesproke...

jong, brutaal iemand. jong iemand die zich gezien zijn leeftijd of zijn positie brutaler gedraagt dan wordt verwacht; deugniet; kwajongen; snotneus. Voorbeelden: Want vorig jaar, toen was hij nog de blaag met zijn brutale opmerkingen over het niveau van het vrouwentennis. NRC, 1993 Die blaag die mij op de vingers meent te moe...

blaag - Zelfstandignaamwoord 1. een stout en lastig kind ♢ - Verstappen kreeg na de race een tijdstraf van vijf seconden voor zijn actie en werd daarmee teruggezet naar plek vijf. Lege handen en weer een deukje in zijn reputatie, al zullen vooral zijn criticasters bevestiging hebben gezien voor wat zij al een...

m. en v. blagen ([lastig] kind); gew.

(bla:ch) m. en v. (blagen) stout, lastig kind.

v./m. (blagen), stout, lastig kind; snotneus, kwajongen; halfwas (ook meisje).

blaag - m. en v., stout, lastig kind; ondeugende jongen of meisje.

blaag zn. 'stout, lastig kind' categorie: verkorting, waarschijnlijk erfwoord Nnl. blaag 'ondeugende jongen' [1855; WNT]. Misschien in verband staand met het Nederduitse werkwoord blagen 'zich opblazen', nevenvorm van nhd. blähen 'blazen', zie blazen. Nedersaksisc...