Wat is de betekenis van bijster?

bijster - Bijvoeglijk naamwoord 1. alleen predicatief + oorzakelijk voorwerp: iets bijster zijn: iets kwijtgeraakt zijn ♢ Hij was het spoor bijster. bijster - Bijwoord 1. negatief: niet bijster: niet in bijzonder hoge mate ♢ Hij w...

bijster - bijwoord uitspraak: bij-ster 1. niet zo heel erg ♢ hij is niet bijster handig Bijwoord: bij-ster

adj. & adv., bjuster; het spoor — spoarbjuster; de weg — raken, it paed bjuster reitsje, paedbjuster reitsje.

1. bn., het spoor bijster zijn, het spoor niet meer weten, verdwaald zijn (eig. en fig.); (ook) ’t spoor bijster raken; 2. (gew.) buiig, onbestendig (.van het weer); 3. bw. van graad, zeer: hij is bijster dom; hij stond bijster verlegen ; vooral met ontkenning: niet bijster vlug, verstandig, tamelijk dom.

1. bn. (niet meer wetend; kwijt in bepaalde verbindingen): men was het spoor, de weg bijster, kwijt; 2. bw. (zeer): niet bijster groot.

('bijstər) [msch. ~ bijzen] I. bn. 1. kwijt: het spoor zijn, raken. 2. verward ; van zinnen. II. bw. zeer : schuw; niet groot.

i . bn., het spoor bijster zijn, het spoor niet meer weten, verdwaald zijn (eig. en fig.); ook: het spoor raken; 1 1. bw. van graad, zeer: hij is bijster dom; vooral met ontkenning: niet bijster vlug, verstandig, tamelijk dom.

...

...