Wat is de betekenis van Bianor?

2025-07-17
Woordenboek der oudheid

Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)

BIANOR

Bianor (Βιανωρ), griekse eigennaam van 1. Bianor, de legendarische stichter van de stad → Mantua in de Po-vlakte. 2. Bianor, een griekse epigrammendichter van wie een twintigtal puntdichten bewaard zijn gebleven in de Anthologia Palatina. Hij was afkomstig uit Bithynië en leefde in de eerste decennia van de christelijke jaartelling. [Nuchelmans]

2025-07-17
Mythologische Encyclopedie

Dr. A. van Anken (1961)

BIANOR

Zoon van Heracles, gold als de stichter van Mantua (tgw. Mantova). Zie Heracles

2025-07-17
Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Bianor

Bianor - oud-Grieksch epigrammendichter, de in de ca. 20 van hem bewaarde gedichtjes anecdoten verhaalt of kleine beschrijvingen levert. Afkomstig van Bithynië en levende in het begin onzer tijdrekening, was B. waarschijnlijk grammaticus (= leeraar in de literatuur).

2025-07-17
Woordenboek der Grieksche en Romeinsche Oudheid

Z.C. de Boer, J.G. Schlimmer (1910)

Biānor

Biānor - zoon van Heracles of van Tiberis en Manto, de mythische stichter van Mantua.

Gerelateerde zoekopdrachten