Wat is de betekenis van bevestiging?

...

v. (-en), het bevestigen, inz. van een bericht, van een predikant of van lidmaten.

bevestiging - Zelfstandignaamwoord 1. het bevestigen, het mededelen aan iemand dat iets is zoals gevraagd is of verondersteld wordt ♢ Bij deze bevestigen we de vanmiddag gemaakte afspraken. 2. het bevestigd zijn, het vastzitten aan iets anders ♢ Het hek werd aan de...

bevestiging - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-ves-ti-ging 1. de manier waarop iets is vastgemaakt ♢ de bevestiging van dit handvat is niet erg stevig 2. het vastleggen van iets ♢ we hebben n...

Het bekrachtigen van mondelinge of schriftelijke afspraken.

Proces waarbij individuen ondersteuning zoeken (uit hun omgeving: andere afnemers; of uit voorlichting: reclame) voorde beslissing die zij hebben genomen met betrekking tot de aanschaf van een bepaald (nieuw) product.

Zie confirmatie.

of aanneming, bij de hervormden en gereformeerden tegenwoordig liever „openbare belijdenis des geloofs” genoemd. Het is een kerkelijke plechtigheid waarbij jonge gemeenteleden in het openbaar hun geloof bevestigen en daarmee hun doop, die zij als kind ontvingen, aanvaarden. Hiermee worden zij als volledige lidmaten van de Kerk erkend. G...

noemt men in de protestantse Kerken de bevestiging in het ambt van predikant, ouderling of diaken. Luther heeft al veel werk gemaakt van de bevestiging (ordinatie, ordening) van predikanten; daarin wordt de goedkeuring van de beroeping openbaar en wordt de bevoegdheid om het Woord Gods te prediken en de sacramenten te bedienen medegedeeld. De eerst...