bevestiging - Zelfstandignaamwoord 1. het bevestigen, het mededelen aan iemand dat iets is zoals gevraagd is of verondersteld wordt ♢ Bij deze bevestigen we de vanmiddag gemaakte afspraken. 2. het bevestigd zijn, het vastzitten aan iets anders ♢ Het hek werd aan de...

bevestiging - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-ves-ti-ging 1. de manier waarop iets is vastgemaakt ♢ de bevestiging van dit handvat is niet erg stevig 2. het vastleggen van iets ♢ we hebben n...

Zie confirmatie.

Het bekrachtigen van mondelinge of schriftelijke afspraken.

bevestiging - v. (-en), het bevestigen, m.n. van een bericht: van dit bericht was geen — te krijgen; plechtigheid waarbij een predikant verbonden wordt aan zijn gemeente . Bevestiging is een term waarmee diverse liturgische handelingen in het protestantisme aangeduid kunnen worden: bevestiging of inzegening van het huwelijk, bevestiging of inzegeni...

noemt men in de protestantse Kerken de bevestiging in het ambt van predikant, ouderling of diaken. Luther heeft al veel werk gemaakt van de bevestiging (ordinatie, ordening) van predikanten; daarin wordt de goedkeuring van de beroeping openbaar en wordt de bevoegdheid om het Woord Gods te prediken en de sacramenten te bedienen medegedeeld. De eerst...

v. (-en), het bevestigen, inz. van een bericht, van een predikant of van lidmaten.

Bevestiging - (Ned. en Belg. Recht). Handelingen, welke alleen nietig zijn, indien een bepaald persoon die nietigheid inroept (o.a. op grond van gemis aan bekwaamheid, van dwaling, bedrog, dwang) kunnen door dezen, mits met de vereischte bekwaamheid, resp. na het ophouden van dwaling, bedrog of dwang, worden bevestigd (ook wel genoemd: bekrachtigd...

De Dordtsche Kerkenorde eischt, in art. 4 en 5, de bevestiging van beroepen proponenten en predikanten naar het Formulier daarvan zijnde; evenzoo, in art. 22 en en 24, van de ouderlingen en diakenen; terwijl art. 7 der Zendingsorde eenzelfden eisch stelt voor de beroepen missionaire Dienaren des Woords. Deze bevestiging is de openlijke verklaring v...

Bevestiging, een liturg, kerkel. handeling. Voor de b. van lidmaten zie AANNEMING. De b. van dienaren des goddelijken woords gaat bij het in het ambt treden van een candidaat met Handoplegging* gepaard. Een predikant wordt door den consulent bevestigd, die echter op verzoek deze taak aan een ambtgenoot kan afstaan, doorgaans een vriend of familieli...

Bevestiging - schriftelijk antwoord op order, bestelling, offerteafspraak, telefonisch gesprek enz. om den betrokken persoon of firma het schriftelijk bewijs van het overeengekomene in handen te geven.

BEVESTIGING, v. (-en), het bevestigen, inz. van een bericht, van een predikant of van lidmaten.