noemt men in de protestantse Kerken de bevestiging in het ambt van predikant, ouderling of diaken. Luther heeft al veel werk gemaakt van de bevestiging (ordinatie, ordening) van predikanten; daarin wordt de goedkeuring van de beroeping openbaar en wordt de bevoegdheid om het Woord Gods te prediken en de sacramenten te bedienen medegedeeld.
De eerste bevestiging geschiedt onder handoplegging. Daarna draagt zij meer het karakter van een „investituur”, naar een uitdrukking der Lutheranen.
Bij de bevestiging van ouderlingen en diakenen vindt in Nederland geen handoplegging plaats.In Nederland spreekt men ook van de bevestiging van een huwelijk. Zij is het in het openbaar te midden van de gemeente proclameren, dat het huwelijk gesloten is; te midden van de gemeente wordt het huwelijk vastgemaakt, terwijl de zegen Gods wordt afgesmeekt en biddend op het bruidspaar gelegd. Ten slotte spreekt men ook van de bevestiging van nieuwe lidmaten. Na hun belijdenis treden zij nl. door de aanneming tot het Avondmaal voor het eerst in de bediening van het algemeen ambt der gelovigen.
Onder Protestanten heerst over de juiste betekenis der bevestiging geen eenstemmigheid. De katholieken vinden er in meer of minder verschrompelde vorm de sacramentele rite van respectievelijk het sacrament der wijding, het huwelijk en het vormsel in terug. A. L./J. W.
