Wat is de betekenis van Belijder?

Een Belijder (ook wel Bekenner) een heilige die voor het geloof heeft geleden, maar niet de marteldood is gestorven.

(confes’sor) heeten de mannelijke heiligen, die geen → martelaar zijn; hun deugdenrijk leven was een belijden van het Evangelie. Hun feesten worden met witte → paramenten gevierd.

(Lat.: confessor) is de titel voor alle mannelijke heiligen, die niet voor het geloof de marteldood gestorven zijn. In de eerste Christeneeuwen werd de naam gebruikt voor de martelaren, ook voor hen die niet ten dode toe waren gemarteld. Na de vervolgingen werd de naam in de tegenwoordige zin gebruikt (het eerst voor Antonius de Kluizenaar en Marti...

s., bilider.

m. (-s).

of confessor is in de R.K. liturgie de algemene titel van alle mannelijke heiligen, die niet voor het geloof gemarteld zijn. In de eerste Ghristeneeuwen heette men aldus vooral diegenen, die, voor den rechter geroepen, wel gemarteld waren, maar niet ten dode toe. Na de bloedige kerkvervolgingen kreeg dat begrip een meer algemene betekenis. De Magni...

m. belijders (1 iemand, die belijdt inz. in bet. 1; aanhanger v. e. godsdienst; 2 R.-K. mannelijke heilige, die geen martelaar is): 1. de belijders van de Islam; 2. Eduard de belijder, Eng. koning, 1041-’66: zijn leven was een belijdenis v. h. Evangelie; z. confessor.

(Lat. confessor), naam van de mannelijke Heiligen, die geen martelaars zijn. Hun leven is een belijden van het Evangelie. In de eerste eeuwen werden zij, die voor den rechter hun geloof in Christus beleden en daarvoor gestraft werden, maar niet gedood, belijder genoemd.L i t.: L. Duchesne, Origines du culte chrétien (31903). Kreling.

(bə'lijdər) m. (-s) 1. Algm. aanhanger van een godsdienst. 2. Kat. heilige niet-martelaar ; St. Jan Berchmans is een —. Syn. confessor.