Wat is de betekenis van Belenden?

(belendde, heeft helend; bijna alleen als teg. deelw.), grenzen, palen, gelegen zijn aan: de belendende percelen, een belendend vertrek, huis; — de belendende aanhorigheden, ap- en dependentiën.

v.; — aan, swette, buorje oan.

het belendde, h. belend (grenzen aan inz. als tegenw. deelw.).

(bə’lendən) (belendde, heeft belend) [land] grenzen.

Grenzen, palen aan. Belendenden zijn de perceelen of terreinen, die gelegen zijn voor, achter of naast het perceel of terrein, waarvan sprake is.

(belendde, heeft belend; bijna alleen als teg. deelw.), grenzen, palen, gelegen zijn aan: de belendende percelen, een belendend vertrek.

zw. ww. — I. Intr. Belanden; waer ic belende, waar ik te recht kom. — II. Wederk. Zich ergens heen begeven.

belenden ww. 'liggen naast' categorie: geleed woord Mnl. belenden 'grenzen aan' [voor 1414; MNW]; vnnl. belenden 'grenzen aan (van onroerend goed)' [1658; WNT]; nu meest als teg.deelw.: belendend zijn 'grenzen aan' [1830-35; WNT], een huis aan de synagoge belendende ... [1855; WNT]. Misschien verwant met...

BELENDEN, (belendde, heeft belend), grenzen, palen aan de belendende perceelen, een belendend vertrek, huis; — de belendende aanhoorigheden, apen dependentiën; — (gew.) belanden. BELENDING, v. (-en), aangrenzend huis, perceel; — zonder gevaarlijke belendingen, gewone term in brandverzekeringpolissen.

Belenden, ow. gel. (ik belendde, heb belend), grenzen -, palen aan; een -d vertrek, -d huis, de -de aanhoorigheden, ap- en dependentiën. *...ING, v. (-en).