Wat is de betekenis van bekoring?

...

v. (-en), 1. aantrekking, aantrekkelijkheid, soms sterker: betovering: hij was spoedig onder haar bekoring; de bekoring harer stem ; 2. verzoeking tot kwaad (inz. R.-K.): de bekoring des vleses ; leid ons niet in bekoring.

bekoring - Zelfstandignaamwoord 1. aangetrokken zijn ♢ De bekoring sloeg over in realisme toen hij de prijs zag. Woordherkomst Naamwoord van handeling van bekoren met het achtervoegsel -ing.

bekoring - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-ko-ring 1. het aantrekkelijk, charmant zijn ♢ er gaat veel bekoring uit van die vrouw 1. leid ons niet in bekoring (onderdeel van het Onze Vader) [zor...

aanlokking tot zonde, veroorzaakt ofwel door uiterlijke omstandigheden (de duivel, de wereld) ofwel door de tot het kwade geneigde menschelijke natuur. Alleen indien de wil in de bekoring toestemt, ontstaat de zonde; wordt ze uit liefde Gods verworpen, dan is ze een aanleiding tot verdiensten. God bedoelt en veroorzaakt de bekoring niet, maar laat...

aanloklikheid.

is een door inwendige of uitwendige oorzaken opkomende verlokking tot zonde. Joannes heeft enkele oorzaken bijeen gegroepeerd, als hij spreekt van ,,de begeerlijkheid des vlezes, de begeerlijkheid der ogen en de hovaardij des levens” (1 Jo. 2 : 16). Hoofdoorzaken zijn: onze eigen begeerlijkheid, de slechte wereld en de duivel.Jac. i : 13-14 l...

s., bikoaring; (verleiding), forsiking.

v. bekoringen, bekorinkje (1 sterke aantrekkingskracht; betovering, aanlokkelijkheid; 2 inz. R.-K. opwekking, aanlokking tot zonde; verzoeking z. ald.): 1. de geheime bekoring van het oude provinciestadje; 2. leid ons niet in bekoring.