Wat is de betekenis van Bekeering?

noemt men de daad, waardoor iemand van godsdienstige overtuiging verandert. Degene, die deze daad stelt, wordt door hen bij wie hij zich aansluit bekeerling (convertiet, proseliet), door hen, die hij verlaat apostaat, renegaat of → afvallige genoemd.

(Lat. Conversio) i/h Oude Testament: de afzwering der afgoden en de erkenning v. God; i/h N. Testament: de algeheele geestelijke omkeer i/d zin v. Jezus.

I. In den meest algemeenen zin wordt van bekeering gesproken bij betering des levens, wanneer iemand meent kwaad gedaan te hebben, schuld daarover gevoelt en tot beter gedrag komt. Zulk een bekeering, zijnde een betering van het zedelijk leven, komt voor bij den natuurlijken mensch, zelfs in de Heidenwereld (Rom. 2 : 14, 15).II. Vervolgens beteeken...

Bekeering - in het algemeen de grootste van alle zedeijke gebeurtenissen, een zedelijke verandering ten goede, die zich in alle tijden en godsdiensten, soms plotseling, soms geleidelijk, hetzij als van tijdelijken of van duurzamen aard, voordoet. In bij zonderen zin is het de religieus-zedelijke verandering, die in de H. S. en door de Kerk als...

In het algemeen: een ommekeer, een algeheele verandering in denken en gevoelen, waardoor de handelingen door een ander dan het tot dusver gevolgde richtsnoer worden bepaald. In godsdienstigen zin: het zich tot God keeren.