Wat is de betekenis van beambte?

beambte - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-am-te 1. ambtenaar in een lagere rang ♢ de beambte verkocht kaartjes achter het loket Zelfstandig naamwoord: be-am-te de beambte de beambtes...

(de, -s), (i.h.b.:) 1. politie-agent. Vele jaren geleden stelde een beambte van Politie (een zekere Dom) in een procesverbaal dat een aanrijding plaats gevonden had op de hoek van de Zwartenhovenbrugstraat en de Zwartenhovenbrugstraat. Rechter Carbière wees de beambte erop dat deze hoek niet bestond en ook niet kan bestaan (BN 120: 43; 1980)...

...

m. en v. (-n), functionaris, iem. die een lagere bediening uitoefent.

m. en v. beambten (iem., die bij een instelling een lagere bediening uitoefent): de beambte van een bibliotheek, een station.

(bə’'amtə) m. en v. (-n) lager ambtenaar , -aan een biblioteek, bij het hoofdbestuur, van een spoorwegstation.

v./m. (-n), functionaris van lagere rang.

...

In het algemeen : iemand die een ondergeschikte betrekking bekleedt, die een bediening waarneemt, waarbij hij op orders van superieuren handelt, en dus niet zelfstandig kan optreden.