Wat is de betekenis van bahaïsme?

bahaïsme - Zelfstandignaamwoord 1. (religie) het geheel aan theorieën, praktijken en denkwijzen die ontleend zijn aan het gedachtegoed van Bahá'u'lláh Woordherkomst afgeleid van Bahá'u'lláh met het achtervoegsel -isme Synoniemen bahai, bahaileer, bahaireligie

Oorspronkelijk uit Iran stammende godsdienstige beweging. De sekte is genoemd naar haar stichter Baha ul lah (glans van God), de geestelijke naam van Husayn Ali (1817-1892). De belangrijkste doelstelling van het Bahaïsme is: vereniging van alle rassen en religies, die voortkomen uit eenzelfde goddelijke bron. in volmaakte harmonie. De eerste v...

[naar Baha Allah = Arab. voor de schittering van Allah, de geestelijke naam van Husayn Ali (1817-1892), stichter van deze religie] omstreeks 1850 in Perzië opgerichte godsdienst die voortkomt uit het zogeheten babisme en streeft naar eenheid onder de mensen.

(bahéi) Perzische godsdienst

bahaïsme - Een religie die in de jaren 60 van de 19de eeuw is ontstaan uit de Perzische islamitische Babigemeenschap. Zij werd gesticht door Bahaullah, die zei dat hij de profeet was die door Ali Mohammed Shirazi, grondlegger van het Babigeloof, was voorzien. Het bahaïsme benadrukt niet alleen sociale doelen maar ook spirituele waarheden:...

of Behaïsme is de naam van een oorspronkelijk uit Perzië stammende godsdienstige beweging, die de voortzetting en volgens zijn belijders de vervulling van het Babisme* is. Deze beweging is genoemd naar Bahaoellah, zelf een van de discipelen van den Bab, evenals zijn broeder Mirza Jahja, die oorspronkelijk tot diens opvolger was aangewezen...

...