Wat is de betekenis van algebra?

Algebra is een tak van de wiskunde die zich bezighoudt met het oplossen van vergelijkingen en abstracte problemen met behulp van symbolen en variabelen. Het omvat onderwerpen zoals het werken met variabelen, vergelijkingen, ongelijkheden, polynomen, functies en hun eigenschappen.

algebra - zelfstandig naamwoord uitspraak: al-ge-bra 1. deel van de wiskunde dat zich bezighoudt met systemen waarin een of meer bewerkingen voorkomen ♢ voor algebra moet je kunnen optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen Zelfstandig naamwoord...

[naam ontleend aan het beginwoord van de titel van het boek al-jabr w'al mugâbaleh = hergroepering en tegenstelling, van de Arab. wiskundige Mohammed ibn moesa al-Chwarizmi] stelkunde of letterrekening, wiskundige leer van de betrekkingen tussen grootheden voorgesteld door letters (symbolen), bijv. a, b, c, x, y, z.

stelkunde; deel van de wiskunde

(Arab.), letterlijk: de leer van het rekenen met tekens (letters i.p.v. cijfers). Vroeger verstond men er alleen de leer van de vergelijkingen onder, tegenwoordig omvat de algebra ook de functieleer, de logaritmen, de reeksen, enz.; zie ook letterrekenen.

stelkunde; algebraïes.

rekenen met letters in plaats van cijfers, de zogenoemde stelkunde.

algebra, stelkunst. algebraic(al) algebraïsch, stelkunstig.

stelkunde, algebra.