Wat is de betekenis van Aanzijn?

aanzijn - Zelfstandignaamwoord 1. bestaan, tegenwoordigheid, aanwezen Woordherkomst samenstelling van aan en zijn Verwante begrippen existentie

s.n., wêzen (it), oanwêzen (it); het — geven, wêzen je.

o., 1. (w. g.) tegenwoordigheid; 2. bestaan, inz. leven; het aanzijn geven (aan iem. of iets), in het leven roepen; — het aanzijn verschuldigd zijn, te danken hebben, ontlenen enz., in het leven geroepen zijn door; — (dicht.) in het aanzijn, tot aanzijn roepen, doen bestaan, scheppen.

o. (1 tegenwoordigheid; 2 bestaan, het niet denkbeeldig, maar werkelijk in wezen of leven zijn): 1 zo iets in mijn —! 2 God riep de wereld in het -; het - geven aan iets, doen ontstaan; het — verschuldigd aan.

('a:n) o. 1. tegenwoordigheid: in mijn - 2. Tgst. → afwezen. Uitbr. bestaan: het danken, geven, ontlenen, verschuldigd zijn; in het roepen, doen ontstaan. Syn. → aanwezen.

aanzijn - o., 1. (vero.) tegenwoordigheid; 2. bestaan, m.n. leven; het — geven (aan iemand of iets), in het leven roepen; het verschuldigd zijn, te danken hebben, ontlenen, enz., in het leven geroepen zijn door.

...

AANZIJN, o. aanwezen; — tegenwoordigheid; — het aanzijn geven (aan iem. of iets), in het leven roepen; — het aanzijn verschuldigd zijn, te danken hebben, ontleenen enz., in het leven geroepen zijn door; — (dicht.) in het aanzijn, tot aanzijn roepen, doen bestaan, scheppen.

zie Aanwezen.