Wat is de betekenis van aanporren?

aanporren - Werkwoord 1. (ov) aansporen 2. (ov) iemand een veelbetekenende por geven Woordherkomst samenstelling van aan(voorzetsel) en porren(werkwoord)

v., oanpoar(k)je, oantrúnje (oan)poanne, (oan)puonne, oanfiterje.

(porde aan, heeft aangepord), (de luie, trage, nalatige, onverschillige) aanzetten, aansporen : als je hem niet telkens aanport, voert hij niets uit; de loodgieter is weer niet gekomen, ik zal hem eens moeten aanporren.

porde -, h. -gepord (eig. een por geven met zeker doel; fig. aansporen, aanzetten): iem. tot de studie -.

(porde aan, heeft aangepord) herhaaldelijk aansporen : tot de studie -. Syn. zie: aandrijven (I 2).

aan'porren (porde aan, heeft aangepord), (de luie, trage, nalatige, onverschillige) aanzetten, aansporen: als je hem niet telkens aanport, voert hij niets uit. aan'poten aan'poten (pootte aan, heeft aangepoot), 1. (gemeenz.) flink aanstappen; 2. flink voortgang maken met het werk waaraan men bezig is, aanpakken; vgl. poot aan spelen. 2 (gewas) aan'...

...

Aanporren - (porde aan, heeft aangepord) (den luie, trage, onverschillige) aanzetten, aansporen, aanprikkelen; - iem. tot vijandige gezindheid jegens anderen aansporen, opzetten, aanhitsen. AANPORRING, v. (-en).

zie Aandrijven.