Wat is de betekenis van aanbakken?

aanbakken - Werkwoord 1. ergatief door het bakken aankoeken, vasthechten, vastkleven aan de pan ♢ Hoewel hij driftig aan het roeren was, bakte het eten toch aan. Woordherkomst samenstelling van aan(voorzetsel) en bakken(werkwoord)

aanbakken - regelmatig werkwoord uitspraak: aan-bak-ken 1. licht of kort bakken in olie of boter ♢ je moet de kipfilet eerst even aanbakken en daarna de uitjes erbij doen Regelmatig werkwoord: aan-bak-ken ik bak aan...

v., oanbakke.

(bakte aan, is en heeft aangebakken), vastbakken, -kleven ; — (spr.) hij zal nog aan de haard aanbakken, hij zit altijd thuis; — 2. (fig.) onaangename gevolgen hebben; — 3. (fig.) sterk aanvriezen. AANBAKSEL, o. (-s), aangebakken korst.

(a:n) (bakte aan, aangebakken) I. (heeft) vlugger bakken. II. (is) 1. zich door bakken vasthechten : de rijst is aangebakken. 2. zich als een korst afzetten : dat vuil is tegen de muur aangebakken.

aan'bakken (bakte aan, is en heeft aangebakken), 1. vastbakken, -kleven; zich vastzetten (b.v. van vuiligheid); 2. (fig.) onaangename gevolgen hebben; 3. (fig.) sterk aanvriezen.

...

Aanbakken - (bakte aan, is en heeft aangebakken), vastbakken aan de pan; voortmaken met bakken; (fig.) sterk aanvriezen; - aan den haard aanbakken, altijd thuis zitten.

...