Leukemie is de verzamelnaam voor verschillende varianten van bloedkanker. De naam leukemie is afgeleid uit het Grieks en betekent "wit bloed". Het belangrijkste kenmerk van leukemie is dat het afweersysteem van de patiënt niet goed meer werkt.
Leukemie kan opgesplitst worden in chronische en acute vormen. De chronische vorm kan al jaren aanwezig zijn in het lichaam zonder opvallende klachten te veroorzaken, terwijl de acute vorm zich vaak binnen enkele weken tot maanden ontwikkelt tot een zeer actief ziektebeeld. Kenmerkende klachten naast het verminderde afweersysteem bij de meeste vormen van leukemie zijn: snel moe zijn, snel blauwe plekken krijgen of wondjes die spontaan ontstaan en niet goed dichtgaan, gewichtsverlies door verminderde eetlust en 's nachts veel zweten.
Naast chronische en acute leukemie kan er nog een onderscheid gemaakt worden in twee categorieën: myeloïde leukemie en lymfatische leukemie. Dit onderscheid wordt bepaald door welke bloedcel specifiek is aangedaan. Bij lymfatische leukemie is de specifieke afweer aangedaan, het systeem wat specifieke bloedcellen maakt tegen één soort bacterie of virus. Myeloïde leukemie veroorzaakt een overschot van allerlei cellen die niet-specifieke afweer verzorgen en cellen die bloedplaatjes en rode bloedcellen maken.
De verschillende vormen van leukemie komen voor bij verschillende leeftijdscategorieën, zo zal een acute lymfatische leukemie het meest gezien worden bij kinderen en jongvolwassenen en wordt een chronisch lymfatische leukemie vooral bij bejaarde mensen gezien. Leukemie wordt doorgaans behandeld via een combinatie van verschillende behandelmogelijkheden zoals: chemotherapie, radiotherapie, stamceltransplantatie, immunotherapie etc. De patiënt bepaalt samen met de internist-hematoloog aan de hand van de soort leukemie, de gezondheid en leeftijd van de patiënt en diens wensen, de te volgen behandeling.
