Hoewel geen bijzondere uitdaging wat rijden betreft, was het circuit van Reims populair. De nabijheid van de champagnehoofdstad was daar niet vreemd aan.
Op een ruwweg driehoekige baan van afgesloten openbare wegen werd elfmaal de F1 Grand Prix van Frankrijk verreden. In '50 en '51 op een piste van 7,820 km, later ('53, '54, '56, '58-'61, '63 en '66) over 8,3 km. Baghetti won er zijn eerste F1-race (1961); Fangio reed er zijn laatste wedstrijd (1958). Voor instelling van het officiële wereldkampioenschap (1950) was Reims ook veelvuldig strijdtoneel van belangrijke races, te beginnen met de Grand Prix de la Marne in 1925. Deze werd twaalfmaal verreden (1925-1937). De Grand Prix de l'ACF (Grote Prijs van de Franse automobielclub) kende er vier opvoeringen ('32, '38, '39, '48).
Reims was ook strijdtoneel van een 'halve Le Mans', de 12-uurs-race van Reims die om middernacht begon.
