Z’n naam is niet bepaald aantrekkelijk, evenmin als z’n faam. In werkelijkheid echter is de aardwolf een allerminst gevaarlijk dier.
Een beetje van de kwade reuk is al door de geleerden weggenomen door hem niet langer, zoals tot voor betrekkelijk kort gebeurde, als een der hyena-achtigen te beschouwen, maar hem een geheel aparte plaats in de roofdierfamilie te geven. Het dier lijkt trouwens weinig op een hyena, hoogstens door z’n eveneens ietwat aflopende achterlichaam. Zijn kaken zijn echter zwak, de kiezen klein, de tanden weliswaar scherp maar ongeschikt om er grote buit mee te verschalken. De manen die, lopende van nek tot aan de staart, door het dier bij gevaar kunnen worden opgezet, mogen hem dan een imposant uiterlijk geven, echt gevaarlijk wordt de aardwolf er niet door. Hij blijft, ondanks verhalen over schapen, geiten en andere huisdieren die hij zou verscheuren, een onschuldig dier dat, in plaats van schade aan te richten, de farmer juist van nut is. Het hoofdbestanddeel van zijn voedsel bestaat namelijk uit insekten, vooral termieten. En wanneer men hem toch eens bij de kadavers van dieren aantreft, dan is het niet als rover of aaseter, maar uitsluitend om eventuele maden en ander op het kadaver zittend ongedierte te verschalken. De aardwolf, die in alle droge open streken van Afrika voorkomt, van het Zuiden tot aan Somaliland en de Soedan, is een zich tamelijk langzaam bewegend, schuw nachtdier. De dag brengt hij gewoonlijk door in oude onderkomens van aardvarkens of in holen onder en tussen de rotsen. Tegen de avond gaat hij er – vaak in paren – op uit, op zoek naar termieten. Die moeten dan wel eveneens aan de wandel zijn want voor het openen van termietenheuvels schijnen de vrij slanke poten van de aardwolf ongeschikt te zijn.
Zijn er veel termieten of mieren voorhanden, dan wordt er dikwijls in groepen van vijf tot twaalf en soms nog meer exemplaren geopereerd.
In gevangenschap worden aardwolven maar zelden aangetroffen. Dit, plus hun nachtelijke, teruggetrokken leefwijze is er de reden van dat er maar heel weinig van hun doen en laten bekend is.
■ Totale lengte 80-110 cm; staart 20-30 cm; schouderhoogte 45-50 cm. Gewicht 10-15 kg.
Geelgrijs met zwarte dwarsstrepen. Poten met zwarte banden, onderste deel zwart. Ruige staart met zwarte punt. Lichtgekleurde kop met zwarte snuit.
Voedsel: Voornamelijk insekten, termieten en kleine dode of levende zoogdieren en vogels. Per maaltijd tot 40.000 termieten.
Draagtijd ongeveer drie maanden: 2-4 jongen per worp. Hebben 5 tenen aan voor- en 4 aan achterpoten; echte hyena’s hebben er aan alle poten 4.
Aardwolf • Erdwolf • Protèle, Loup de Terre
Proteles cristatus.
