groot zeezoogdier.
vrij groot zoogdier dat leeft aan de kusten en in het kustwater van Azië en Amerika, dat behoort tot de zeezoogdieren en dat herkenbaar is aan een cilindervormig lichaam, een stompe snuit, ledematen die nauwelijks verplaatsing aan land mogelijk maken en waarvan de voorste zich hebben ontwikkeld tot vinnen en de achterste volkomen gedegenereerd zijn, en een staart die geëvolueerd is tot een staartvin.
Voorbeelden:
De gekooide tijgers draaien er hun apathische rondjes, terwijl enkele Caraïbische zeekoeien, die normaal een complete oceaan tot hun beschikking hebben, zich moeten behelpen met een bekrompen bassin.
NRC, 1994
Hier maakt u kennis met de grote groep van de zeezoogdieren: behalve de tandwalvissen (dolfijnen, tuimelaars, potvissen…) en baardwalvissen, omvat deze ook: zeeroofdieren (34 soorten), zoals de zadelrob of de walrus; de zeekoeien (4 soorten), zoals de sympatieke doejong die de algenvelden langs de kusten afgraast.
http://www.natuurwetenschappen.be/museum, 2003
De enige situatie waarin haren niet geschikt zijn om warmte vast te houden, terwijl de noodzaak van warmte vasthouden wél bestaat, is in het water. Vandaar dat zoveel zoogdieren die secundair weer geheel of gedeeltelijk in het water gingen leven zowel hun haren verloren als een speklaag ontwikkelden: walvissen, zeekoeien, nijlpaarden, verschillende robben (zeeolifanten, walrussen).
Dick Hillenius, Het principe van nieuwsgierigheid, 1978
En dan dat stemmetje! Je afvragend met welke dierengeluiden de geluiden die Luns maakt het meest overeenkomen, aarzel je tussen een varken, een zeekoe en een ezel. Maar dat is niet aardig tegenover deze dieren.
W.F. Hermans, Boze brieven van Bijkaart, 1977
'Want onze Scharführer moet maar één plekske zien of hij roept lijk een zeekoe. En met dat mijn vrouw niet thuis is... ik zie me al mijn uniform uitwassen.'
Hugo Claus, Het verdriet van België, 1983
