verkoop op straat.
verkoop op straat; het legaal of illegaal verkopen van producten, zoals etenswaar, kleding, kranten, drugs e.d., op straat of langs de openbare weg, al dan niet met gebruikmaking van kraampjes.
In het meervoud straatverkopen wel te onderscheiden van straatverkopen in de betekenis 'het verkopen op straat', dat samengesteld is uit het substantief straat en het werkwoord verkopen.
Voorbeelden:
Farias droomde ooit van een eigen winkeltje, maar liet dat idee varen wegens de taksen. Als straatverkoper betaalt hij leurdersgeld aan de gemeente. Maar in een kleine zijstraat valt dat leurdersgeld wel mee. "Dankzij de straatverkoop heb ik mijn vijf kinderen een behoorlijke opvoeding kunnen geven", meent Farias.
De Standaard, 1996
Het parket vermoedt dat minstens een deel van de winst uit de straatverkoop van drugs naar de Koerdische verzetsorganisatie PKK werd gesluisd.
De Standaard, 1996
In de favelas woonden de miljoenen, die uit het agrarische en feodale noorden naar de industriegebieden van het zuiden gevlucht waren in de hoop op werk. Dat waren de ontwortelden en verpauperden, die van bedelen en kleine karweitjes leefden, van de straatverkoop en van wat zij in de vuilnisbakken opscharrelden, tot ze aan ondervoeding stierven.
Beb Vuyk, Een broer in Brazilië, 1983
Als we het Zócalo verlaten, lopen we een onwaarschijnlijk drukke markt tegemoet waar straatverkopers werkelijk alles aanbieden. Het fenomeen van straatverkopen tref je eigenlijk in geheel Mexico aan.
http://www.spaanstaligewereld.nl/reisverslagen.php?id=28, 2005
Komende zaterdag en op 21 mei houdt Speeltuin Meppel een straatverkoop van toiletpapier.
Meppeler Courant, 1994
Met de nieuwe maatregel wil het kabinet, vooral aan het buitenland, duidelijk maken dat het Nederland ernst is met de strijd tegen het drugstoerisme. Tegenstanders menen echter dat de nieuwe maatregelen de straatverkoop zal aanzwengelen en de politie vreest dat ze de verlaagde verkoopnorm niet kan kontroleren.
De Standaard, 1996
De bemiddelaar Mikel Barsa, die de anonieme bezitter van het filmpje vertegenwoordigt, meldt dat er al klinkende offertes zijn binnengekomen van allerlei blootbladen. Plus aanbiedingen van televisiebedrijven om de opname niet alleen voor enorme bedragen ("20.000 dollar per minuut!") uit te zenden, maar ook wereldwijd in de straatverkoop te doen met een video van twintig minuten (het filmpje zelf, aangelengd met vergelijkend beeldmateriaal dat moet bewijzen dat Marilyn er de hoofdrol in speelt).
De Standaard, 1997
