klaproos.
plant met een felrode bloem, die in akkers, korenvelden, wegbermen en langs spoorwegen algemeen voorkomt; klaproos.
Voorbeelden:
Op het aardappelloof bloeiden duizenden witte bloempjes, en te zien aan de honderden papavers die overal de kop opstaken leek het alsof God zijn wijwaterkwast in een reusachtige emmer rode verf had gedoopt en er in één brede zwaai het land mee had gezegend.
Walter van den Broeck, Een lichtgevoelige jongen, 2001
Ach, ze had het altijd al op deze manier willen beleven. De schrille papavers in het gras, het wentelen van de kleuren in het koren van de dag terwijl de wind musiceerde.
Lucienne Stassaert, Het zomeruur, 1984
De bermen waren overwoekerd door klaver, zuring en dotters. Er bloeiden witte sintjansbloemen naast de blauwe korenbloemen en de helrode papavers die als je ze plukte lelijke bruine vlekken achterlieten op je hand.
Lut Ureel, De lange geboorte, 1977
De wereld was leeg en boven ons hoofd gloeide het geweld van de zomer. In die dagen groeide het koren ons nog tot hoog boven het hoofd en niemand kon ons zien als wij voorzichtig voortwaadden door de oneindige zee van golvend graan, bloedrode papavers en felle korenbloemen.
Lut Ureel, De lange geboorte, 1977
Waarom herdenken ze in Ieper de doden met papavers? Papaver-en klaprooszaadjes kunnen diep in de grond terecht komen. Als de omstandigheden ze niet laten ontkiemen, blijven ze er rustig zitten. Af en toe woelen mensen of dieren de grond om en de zaadjes komen dan naar boven. Vaak ontwikkelen ze zich dan tot een pracht van een bloem. Tijdens de oorlog was er heel wat slagveld-aarde door mens en wapen omgeploegd. En na een tijdje stond het strijdperk plots in een rode papavergloed. De link met de kleur van het gesneuvelde bloed was vlug gemaakt. Nu nog dragen ze in Engeland met Allerheiligen een rode 'poppy' in het knoopsgat.
http://www.kruidjes.be/kruiden/kruiden.php?recipeid=164
