iemand uit Nederland.
iemand met de Nederlandse nationaliteit; iemand die behoort tot het Nederlandse volk; iemand die afkomstig is uit Nederland; inwoner van Nederland.
In het meervoud ook in toepassing op het volk.
Voorbeelden:
Als je spreekt over België, beginnen de oogjes van de grens-Nederlanders te tintelen. Vooral het aanbod bieren, de antiekmarkten, de modeboetieks, de restaurants en de kunststeden doen hen naar ons land afzakken. Met overtuiging geven ze toe dat België aantrekkelijker is voor de Nederlanders dan omgekeerd. Elke Nederlander afkomstig uit de grensregio heeft trouwens wel een of andere verwant die zijn biezen pakte en naar België verhuisde. Reden? De lagere woonprijzen, het grotere woonaanbod en vooral de fiscale voordelen die hier voor Nederlanders aan verbonden zijn.
De Standaard, 1996
In de Europese Unie is Nederlands een middelgrote taal. De Britten en de Amerikanen, hoor je wel eens, worden gescheiden door dezelfde taal. Zo ver laten de Vlamingen en de Nederlanders het niet komen. Om ervoor te zorgen dat het Nederlands in de twee landen één blijft, werd in 1980 de Nederlandse Taalunie opgericht. Die moet ook de positie van het Nederlands in Europa verstevigen.
http://www2.vlaanderen.be/ned/sites/overheid/vlabroch_n/inhoud.htm
Indonesiërs en Surinamers tateren er maar op los in hun sappig Nederlands. Exotische geuren en klanken à volonté. In het algemeen stellen de Nederlanders zich veel toleranter op tegenover de vreemdelingen dan wij.
De Standaard, 1997
Ook uit het onderzoek bij de eerder genoemde vier etnische groepen blijken de Nederlanders onverschillig en afstandelijk te zijn waardoor het moeilijk is "spontane en intieme vriendschappen met hen op te bouwen". Ook de eerder geciteerde Portugese schrijver vindt dat de Nederlandse manier van leven zich niet laat verenigen met zaken als hoffelijkheid en attenties. "Wie attent is wekt argwaan [...]. Want het valt buiten het bevattingsvermogen dat iemand iets zou doen zonder er enig voordeel uit te peuren ...", aldus de schrijver. Ook emoties zouden volgens één Marokkaanse schrijver absoluut geen rol spelen bij vriendschap of relatie, en "zeker mogen zij niet getoond worden, zelfs niet bij overlijden ..." In verband met dergelijke eigenschappen zou men verwachten dat de Nederlander ook individualistisch is. Het tegendeel is echter het geval. Sommige auteurs zijn van mening dat hij juist meer collectivistisch is ingesteld, hetgeen zou blijken uit [...] de sterke nadruk die gelegd wordt op conformisme aan regels en wetten, aldus de Amerikaanse hoogleraar. Volgens hem is de Nederlander "burgerlijk" en "een slaaf van de conventie".
http://www.fsw.leidenuniv.nl/~shadid/Publicaties/publicaties.html, 1998
