hoogdravende stijl.
hoogdravende stijl die zich vooral richt op uiterlijk vertoon en effectbejag maar inhoudelijk veelal weinig voorstelt.
Voorbeelden:
Slechts op een paar punten is De Moor, zoals dat heet, niet mals in zijn kritiek. 't Harts neiging tot 'omslachtigheid' bijvoorbeeld, de 'irritante' stijl- en zinswendingen die je in al zijn boeken tegenkomt, zijn voorliefde voor 'bombast' - De Moor laat niet na te benadrukken dat dit alles hem behoorlijk ergert.
NRC, 1995
De jonge baritonsaxofonist klinkt nog veel vinniger, voelt zich als een vis in het water omringd door saxofonisten als Allen Eager, Lee Konitz, Zoot Sims en Al Cohn. Opvallend hoe soepel die lijnen in elkaar vloeien. Lichtvoetig en helder, zonder enig bombast klinkt het. Mulligan kombineert lyrische kwaliteit met een soort good times-gevoel.
De Standaard, 1996
