waard om beklaagd te worden.
waard om beklaagd te worden; te beklagen; deerniswekkend; erbarmelijk.
Veel gebruikelijker dan het synoniem beklagenswaard. Hoewel het woord niet beperkt blijft tot de literaire taal is het opvallend vaak aangetroffen in literaire bronnen.
Voorbeelden:
Dat de dialogen soms beklagenswaardig waren, is hier reeds eerder als punt van kritiek opgeworpen.
http://www.moviemeter.nl/film/701/info/1200, 21 december 2010
Mayer lijkt beklagenswaardig, zittend in zijn invalidenwagentje met een dekentje over de twee stompen die er van zijn benen zijn overgebleven. Maar het enige waarover hij zich werkelijk beklaagt is dat hij in 1968, toen zijn zoon naar Australie emigreerde, niet is meegegaan. "Dan had ik nu mijn benen nog gehad", roept hij bijna kraaiend van plezier.
NRC, 1995
Haar benen komen beklagenswaardig mager onder haar geruite rok uit.
Clem Schouwenaars, Liliane, of De spiegelingen van leugen en liefde, 1983
We zijn geconfronteerd met de onzinnigheid om altijd maar weer een leider in het Kremlin te willen omarmen omdat wij daar rustig van worden. Voor de Russen is dat een algemene nederlaag, zeker voor de intellectuelen die de afgelopen drie jaar maatschappelijk geen poot hebben uitgestoken om dit te voorkomen. De Russen trekken een kamerscherm op, wij roepen schande. Het eerste is beklagenswaardig, het laatste hypocriet.
NRC, 1995
Plotseling werd het mij te werkelijk, ik schoot overeind en zag na wat verwarring hoe een duif zich tussen raam en traliewerk in de moeilijkheden had gewerkt, hij kon nergens meer heen en fladderde beklagenswaardig.
Willem Brakman, Een weekend in Oostende, 1982
Ze kan haar beklagenswaardige gelaatsuitdrukking niet onderdrukken.
Andreas Roels, Hete zeeprikkels, 1984
De tenor wilde opspringen, naar het raam snellen, roepen, ik zag het aan zijn kuiten en voetzolen, maar dat bleek niet mogelijk: machtige witte en volle armen sloegen zich welhaast wurgend om zijn hals, indrukwekkende dijen rezen opeens aan weerszijden van zijn smalle en beklagenswaardige billen, haar voeten vlochten zich aaneen en het was uit met al zijn plannetjes.
Willem Brakman, Een weekend in Oostende, 1982
Zo zielig als Feyenoord speelde, zo arm van talent en zo bang. Zo wanhopig en beklagenswaardig moet de actie van de club wel zijn om arme Braziliaanse kinderen te behagen met Feyenoord-shirtjes, dure ballen en luxe vakantiereisjes.
NRC, 1995
De beklagenswaardige honden waren bestemd om met valschermen neergelaten te worden.
http://www.gentsefeesten.be/geschiedenis/aindex.htm, 1993
TBS-klanten zijn zielige mensen - 'absolute eenlingen' volgens NRC Handelsblad van 11 januari. Maar veel beklagenswaardiger zijn de slachtoffers of hún nabestaanden.
NRC, 1995
De tegenstanders van het stieregevecht hoeven zich overigens niet schrap te zetten, want stieren komen in de hele roman niet voor. Wel koeien, en een enkel beklagenswaardig kalf, dat ten gevolge van onduidelijke schermutselingen het loodje moet leggen.
NRC, 1993
En dan de beklagenswaardige Zoetemelk die in de Tour van 1983 tien minuten straftijd kreeg die hem er dertig jaar ouder deden uitzien.
Tim Krabbé, 43 Wielerverhalen, 1984
Deze prins Filips Willem is namelijk vrijwillig trouw gebleven aan het katholicisme, hij was geen beklagenswaardige gevangene, hij huwde een Franse prinses van den bloede, genoot de inkomsten uit vele goederen in Frankrijk en de Zuidelijke Nederlanden en onderhield velerlei contacten met zijn halfzusters en halfbroers (Maurits en Frederik Hendrik) in de Noordelijke Nederlanden.
Anton Constandse, Het weerbarstige woord, 1981
Maar laat ons nu eens aannemen dat die ongelukkige scholieren en hun al even beklagenswaardige leermeesters gelijk hebben, dat Mary Mccarthy en mijn broer de slechte smaak zouden hebben om door de kleur van een jurk aan te geven - ja wat eigenlijk? - en door lichte en donkere kamers de goedheid of slechtheid van de in die kamer huizende personen - wat dan nog?
Karel van het Reve, Een dag uit het leven van de reuzenkoeskoes, 1980
Het zijn meestal verhalen geweest over helden waarmee ik me min of meer vereenzelvigen kon, in een - misschien beklagenswaardig - egoïsme.
W.F. Hermans, Ik draag geen helm met vederbos, 1979
Wie bij een ramp het leven liet werd veel beklagenswaardiger, unieker in zijn doodsstrijd geacht dan de eenzame reutelaar onder het crucifix, de zieltogende enkeling die uit protest zijn water liet lopen.
Ward Ruyslinck, Op toernee met Leopold Sondag, 1979
