Wat is de betekenis van omarmen?

omarmen - Werkwoord 1. (ov) de armen om iemand heen slaan ♢ Hij omarmde zijn geliefde hartstochtelijk. Woordherkomst samenstellende afleiding van om (bijwoord) en arm (zelfstandig naamwoord) met het achtervoegsel -en dat de onbepaalde wijs van een (werkwoord) vor...

omarmen - regelmatig werkwoord uitspraak: om-ar-men 1. je armen om iemand heen slaan ♢ bij werden hartelijk omarmd bij de begroeting 1. een voorstel omarmen [het er van harte mee eens zijn]...

v., omearm(k)je.

...

(omarmde, heeft omarmd), omhelzen, in de armen sluiten, inz. als teken van liefde of gehechtheid : ik omarmde hem teder; — met de armen omvatten, inz. als teken van levendig gevoel, vooral bij het afsmeken van hulp of erbarming: zij omarmde mijn knieën en riep om hulp tot mij; — omarmend rijm., waarbij de 1ste versregel rijmt op de...

omarmde, h. omarmd (in de armen sluiten, omhelzen): omarmend rijm; zie rijm.

(om'armən) (omarmde, heeft omarmd) 1. in de armen sluiten, omhelzen ten teken van liefde: zijn ouders -. ➝ dood, rijm. Syn. omhelzen, omvangen, omvatten. 2. met de armen omvatten: zij omarmde zijn knieën om hulp.

...

Omarmen (omarmde, heeft omarmd), iem. om den hals of om heb middel met de armen omsluiten, omhelzen, in de armen sluiten; t. w. als teeken van liefde of gehechtheid: ik omarmde hem teederlijk; — iem. omarmen met het hart, zielslief hebben; — (dicht.) den dood omarmen, dien onbeschroomd tegemoet gaan; — met de armen omvatten, inz...