(dessertlepel, vork en lepel uit 1790).
eind van de 18de eeuw worden vooral kolompcndules gemaakt; deze vertonen geheel eigen vormen, variërend van eenvoudige, klassieke tempelvonnen tot massieve zuilencolonnadcs met spiegel. Als materiaal werden hout. marmer. brons en albast gebruikt. Ook werden in deze tijd veel pendules op de Franse manier vervaardigd, waaronder vooral uurwerken met bewegende figuren zeer geliefd waren. Wandklokken werden eveneens vervaardigd, waaronder Telleruhren met Kuhschwanzpcndel, zaaguurwerken en de typische Freischwinger, waarbij het gehele uurwerk in de slinger is ingebouwd. Ook werden in de 19de eeuw in Wenen miniatuur-Zappler vervaardigd.
Oosterse tapijten, benaming voor in dc 17de eeuw door de Oostindische Compagnie uit de Levant ingevoerde tapijten, meest vloertapijten met een ópstaande pool van wol, zelden van zijde. Tussen de inslagtoeren liggen de tocrcn met stuk voor stuk met de hand om twee kettingdraden gelegde pooldraden, die afgesneden worden boven de knoop. Men maakt onderscheid tussen Ghiordcs- of Turkse knoop en Scnnch- of Perzische knoop.
Oostrom, Anthonie van (gesl. 1768). klokkenmaker vanaf ca. 1740 tot aan zijn dood. w'erkz. in Amsterdam; vervaardigde staande klokken en tafclklokken, met of zonder kalender, maanschijfen speelwerk; ook vervaardiger van Amsterdammertjes.
Opaak (v. Fr. opaque), ondoorschijnend, ook wel halfdoorschijnend of troebel.
Opaal, groep van mineralen, bestaande uit kiczelzuur mei een wisselend gehalte aan water en kwarts: varieert in kleur van melkachtig w il tot warm roodbruin en zwart. De kenmerkende kleur wordt veroorzaakt door een variatie van de refractieve eigenschappen van dc dunne lagen van de bijmengsels en het water. De steen is tamelijk zacht en daarom minder geschikt voor sieraden. Wordt doorgaans in caboehonvorm geslepen.
Opaalglas, c Melkglas.
