naam gegeven aan oude keramiek die in Spanje zowel door de christenen als door de Moren vervaardigd werd. Meer in het bijzonder heeft deze benaming betrekking op produkten met een lusterdecor.
In de 9de eeuw uitgevonden en geleidelijk over heel het islamitische rijk verspreid, wordt de techniek van metaalglans sinds de 12de eeuw door de Arabische schrijvers in Spanje vermeld. In de 13de, maar vooral in de 14de en in het begin van de 15de eeuw zijn Malaga en Granada er de voornaamste produktiecentra van. Uit dit tijdvak dateren sommige uiterst verfijnde specimina zoals de Alhambravaas. Op hun beurt vervaardigden Valencia. Manises en Paterna sinds de 14de eeuw, maar vooral in de 15de en 16de eeuw ontelbare schotels en andere voorwerpen met een goudglansdecor, dat vaak met blauw was gehoogd. Pas sinds de 16de eeuw maken de decors in Moorse of gotische stijl plaats voor renaissance-motieven, terwijl de koperrode glans geleidelijk de goudglans verdringt. Het gebruik van luster wordt in Spanje ook in de 17de en 18de eeuw nog veel toegepast.
