(Eng.). In de jaren 1745-1746 gaat het Engelse parlement over tot het heffen van een belasting op de grondstoffen voor de vervaardiging van loodglas teneinde gelden bijeen te krijgen voor de oorlogen met Frankrijk.
Aan deze belasting werd streng de hand gehouden; in 1777 en 1787 werd de belasting zelfs verhoogd. Deze maatregel had grote invloed op de ontwikkeling van het Engelse glas, aangezien stijl en versiering nu werden beheerst door de noodzaak zuinig te zijn met loodglas. De zware, traditionele vormen maakten plaats voor kleinere, lichtere en dunner geblazen glazen (vooral bij de drinkglazen zijn de gevolgen van deze belasting duidelijk te bemerken). Als versiering gebruikte men oppervlakkig slijpwerk, rococo-beschilderingen en graveerwerk. Flessenglas werd nu vaker gebruikt voor gebruiksvoorwerpen, dikwijls gemarmerd om het aantrekkelijker te maken (Nailsea-glas). Deze belasting bracht vele glasfabrikanten ertoe om naar Ierland te emigreren, waar de Acts niet van toepassing waren, vooral toen daar in 1780 vrijhandel werd gegarandeerd.
In 1825 werd ook belasting geheven op het Ierse glas. In 1845 werden de Acts herroepen.
