Syntaxis verwijst naar de regels en structuren die de grammaticale opbouw van zinnen en zinsdelen in een taal bepalen. Het is het onderdeel van de taalkunde dat zich bezighoudt met de organisatie en de structuur van zinnen en hoe woorden en zinsdelen met elkaar worden gecombineerd om betekenisvolle zinnen te vormen.
De syntaxis omvat verschillende aspecten, zoals de volgorde van woorden in een zin, de functie van verschillende woordsoorten, (zoals werkwoorden, zelfstandige naamwoorden en bijvoeglijke naamwoorden) de relatie tussen zinsdelen, en de vorming van zinsbouwpatronen.
Elke taal heeft zijn eigen syntactische regels en structuren.
In het Engels bijvoorbeeld, volgt een typische zin de volgorde:
- onderwerp
- werkwoord
- lijdend voorwerp.
Bijvoorbeeld: "She eats an apple" (Zij eet een appel).
De syntaxis is essentieel om een taal te begrijpen en effectief te communiceren. Door de regels van de syntaxis te volgen, kunnen sprekers en schrijvers zinnen creëren die grammaticaal correct zijn en de juiste betekenis overbrengen. Het bestuderen van de syntaxis helpt taalkundigen en taalgebruikers inzicht te krijgen in hoe zinnen zijn gestructureerd en hoe taal wordt georganiseerd.
