Catharsis is een term die afkomstig is uit de Griekse filosofie en verwijst naar de emotionele ontlading of bevrijding die kan plaatsvinden door kunst, drama of andere expressieve middelen. Het idee van catharsis werd voor het eerst beschreven door de Griekse filosoof Aristoteles, die het gebruikte om het effect te beschrijven dat tragedie had op het publiek.
Volgens Aristoteles kan het kijken naar een tragedie leiden tot een emotionele ontlading, waarbij het publiek zich kan ontdoen van negatieve emoties zoals angst, verdriet of medelijden, die anders in het dagelijks leven onderdrukt zouden worden. Catharsis wordt ook gebruikt om te verwijzen naar andere vormen van emotionele ontlading, zoals huilen, schreeuwen of lichamelijke activiteiten zoals sporten.
Tegenwoordig wordt de term catharsis vaak gebruikt in de psychologie en psychotherapie om te verwijzen naar het proces van emotionele genezing of verwerking. In deze context kan catharsis worden bereikt door middel van expressieve therapieën zoals kunsttherapie, muziektherapie of drama-therapie.
