of ratelscheur. Scheur, die ontstaat in een gevelde stam ten gevolge van vochtverlies.
Omdat de uitdroging het snelst plaats heeft aan de buitenzijde en hier dus de grootste krimping optreedt, beginnen w. aan de oppervlakte en lopen van daar in de richting van het hart. Ze zijn aan de buitenzijde het wijdst. Scheuren, die veroorzaakt worden door de wind, als de levende boom door storm overmatig gebogen wordt, noemt men ook wel w. Ter voorkoming van verwarring is het in dit laatste geval echter beter te spreken van kring- of ringscheuren, die de jaarringen volgen en van hartscheuren, die van het hart uit radiaal verlopen.