noemt men in de bosb. hout met een onregelmatig, grillig vezelverloop, hetgeen vooral optreedt bij takaanzettingen en bij de ontwikkeling van slapende ogen aan de stam of bij verwondingen. Hoewel warrigheid streng genomen een houtgebrek is, zijn dgl. stukken wegens hun fraaie tekening voor de meubelindustrie en voor draaiwerk vaak van bijzonder hoge waarde (wortelhout, maserhout).
Het zeer warrige hout van de wortels van Erica arborea uit het Middelt. Zeegebied wordt bij voorkeur gebruikt voor pijpen (bruyère), daar het zelfs bij sterke verwarming niet springt en door een hoog kiezelzuurgehalte slecht brandt.
