Onder w. dient te worden verstaan dat gedeelte der wilde fauna, dat object vormt voor de weidelijke jacht. W. moet in voldoende mate aanwezig zijn orn een bepaald afschot te gedogen zonder dat de populatie daardoor in gevaar wordt gebracht.
Het dient voorts aantrekkelijk te zijn voor de jager, hetzij uit hoofde van de tropheeën (horens, geweien, tanden, vellen enz.), hetzij vanwege het venizoen (wildbraad), hetzij om beide redenen tezamen. In de meeste jachtwetgevingen worden de tot het wild te rekenen diersoorten met name genoemd.Voorts wordt het wild op verschillende wijzen ingedeeld, b.v. in haar-w. en veer-w., schadelijk w., grof-w., klein-w., trek-w., rood-w., zwart-w., roof-w., stand-w., wissel-w., water-w. enz.
Of een diersoort tot w. gerekend wordt en in welke klasse het eventueel is ingedeeld, hangt af van tijd en plaats en kan in verschillende landen variëren. Onder w. verstaat de Ned. Jachtwet 1923 (De gecursiveerde wildsoorten kennen jaarlijks een bejaagbare periode, hetgeen meestal de herfst is) :
a. grof-w.: edelhert, damhert en ree;
b. klein-w.: haas, korhoen, fazant,patrijs en houtsnip-,
c. water-w.: zwaan, gans, eend, duikers, watersnip, goudplevier, kemphaan, wulp, scholekster, grutto, tureluur, meerkoet en waterhoen;
d. pels-w.: das, steenmarter, boommarter, otter (behoudens in enkele gemeenten, waar de otter i.v.m. de visserij tot het schadelijk gedierte is gerekend) en zeehond. De andere wildsoorten zijn volledig beschermd. Moet bij overlast een bejaagbare wildsoort buiten de jachttijd of een beschermde wildsoort bestreden worden, dan dient men daartoe een speciale vergunning aan te vragen aan de afd. Wild en Vogelschade en Jacht van het Min. v. Landbouw.
