Door t. en beenhulpen te gebruiken krijgt de ruiter van zijn paard gedaan, wat hij wenst dat het dier zal gaan doen. Zo zal het paard (sneller) voorwaarts gaan als de ruiter iets meegeeft met de teugels en zijn kuiten iets aandrukt.
Legt de ruiter zijn been iets naar achteren dan zal het goed ingereden paard in de galop gaan, aannemen van de teugels met goed aanliggende kuiten heeft tot gevolg, dat het paard zich verzamelt (d.w.z. de benen beter onder het lichaam gaat brengen en de hals wat hoger gaat dragen), iets inhouden van de teugels verlangzaamt het tempo. Verder wordt door t. te gebruiken bereikt, dat het paard wendingen gaat maken enz. Voor sterk aandrijven kan eventueel nog van een zweep of karwats gebruik worden gemaakt.