Hoewel vroeger de benaming k. in meer algemene zin gebruikt werd, is het thans ook voor plaatselijke verordeningen, de speciale benaming van strafverordeningen van waterschappen: vgl. de Keurenwet (1895). Alleen die waterschappen, die bij reglement de bevoegdheid er toe hebben gekregen, zijn bevoegd tot het vaststellen van k.
Deze behoeven de goedkeuring van Gedeputeerde Staten der provincie en ze moeten om de 10 jaren worden herzien. Zo zijn bij de secretaris van het waterschapsbestuur voor ieder ter inzage en ieder belanghebbende kan (tegen betaling) er een afdruk of afschrift van krijgen. Het verdient voor iedere grondeigenaar en grondgebruiker aanbeveling, zich op de hoogte te stellen van de geldende waterschapskeuren.De k. bevat gebodsbepalingen voor de ingelanden en voorts verbodsbepalingen; ze bedreigt met straffen op nalatigheid (b.v. verwaarlozing van onderhoudsverplichtingen) of overtreding (b.v. dempen van polderwater, beschadiging waterkering). De k. kan bepaalde handelingen van vergunning afhankelijk stellen (b.v. het bouwen van bruggen, het slaan van een wel, het stichten van onderbemalingen). Ter informatie staan vaak in de k. het polderpeil en een opsomming van de bij het waterschap in onderhoud zijnde watergangen met hun afmetingen. De k. geeft verder afmetingen van sloten e.d., die door de aangelanden moeten worden onderhouden. Handhaving van de k. kan geschieden door politiedwang. De k. kan alleen betrekking hebben op de inrichting van het waterschap.