1. (scheik.) I. noemt men het verschijnsel, dat twee of meer verbindingen dezelfde procentrische samenstelling en hetzelfde molecuulgewicht hebben. Het wordt verklaard, doordat in de moleculen der isomere verbindingen de atomen op verschillende wijze tot een geheel zijn gebonden.
Isomere stoffen verschillen in nagenoeg alle physische en chem. eigenschappen.
Men kent vele gevallen, waarin eenzelfde structuurformule aan verschillende stoffen toekomt. Dgl. stoffen kan men door ruimtelijke structuurformules onderscheiden. Men noemt ze stereo-isomeren (z. Stereo-isomerie).
2. (erfelijkheidsleer I. of isomere polymerie is polymerie, waarbij de verschillende factorenparen een even sterke, gelijke werking bezitten. Bij anisomerie hebben de polymere factorenparen niet een precies gelijke, doch een gradueel verschillende werking.