Bijna elk rivierwater en welwater bevat groter of kleiner hoeveelheden calciumverbindingen in oplossing. Het calcium (Ca) is daarin aanwezig als gips of als zuur carbonaat.
Is het Ca-gehalte hoog, dan geeft zulk water met zeep geen of weinig schuim, doordat de vetzuurresten van de zeep zich verenigen met. hel Ca tot witte onoplosbare vlokken (vetzuur Ca). Er wordt dus eerst een aanmerkelijke hoeveelheid zeep verbruikt om het Ca te binden en daarna kan pas schuimvorming optreden. Dit noemt men h.w. Bij gebruik van h.w. in stoomketels enz. ontstaan aan de wanden grote hoeveelheden ketelsteen, hetgeen zeer schadelijk is, omdat daardoor de warmte-overdracht aanzienlijk belemmerd wordt.