is een Duitse benaming voor een boerderij, welke te midden van het erbij behorende land ligt. Terwijl bij de oude Germanen de hoeven bij elkaar in de dorpen werden gebouwd, zodat de bouwlanden (engen of enken) alle bij het dorp lagen, treft men in andere streken b.v.
Twente en de Graafschap gebieden aan, waar vanouds iedere boerderij te midden van het er bij behorende land ligt. Dit ‘Einzelhof-systeem’ wordt wel aan Keltische invloeden toegeschreven.