In het econ. leven kunnen wij schommelingen waarnemen, d.w.z. afwisseling van goede en slechte tijden, die zich met zekere regelmaat voordoen. Een dgl. periode van op- en neergang wordt conjunctuurcyclus genoemd.
Deze zich over 7 à 11 jaar uitstrekkende golfbeweging wordt in vier phases verdeeld: welvaart (hausse) achteruitgang - depressie - opleving.Gedurende de jaren van welvaart neemt de econ. activiteit snel toe: de productie wordt steeds groter, de werkgelegenheid ruimer. Geleidelijk stijgt het prijsniveau en neemt de geldcirculatie toe. De ondernemerswinsten worden groter en men breidt de productie steeds meer uit. Naarmate het proces zich doorzet, stijgen ook de geldlonen en de kapitaalrente. Deze ontwikkeling komt echter op den duur tot stilstand. de prijsverhoudingen worden verstoord. Het aanbod overtreft de vraag in aanzienlijke mate.
Geschiedt de omslag plotseling, dan spreekt men van een crisis. Hiermee beginnen de perioden van achteruitgang en depressie. De moeilijkheden van het bedrijfsleven nemen steeds toe. Dit uit zich in werkloosheid en daling der prijzen. Daar de winsten kleiner worden, trachten de ondernemers de productie te beperken, waardoor de algemene econ. toestand nog hachelijker wordt. de prijzen dalen verder en op den duur volgen ook de lonen. Daar men met het oog op de prijsdaling aankopen zoveel mogelijk tracht uit te stellen, neemt de vraag meer en meer af.
Deze neergaande beweging komt tot stilstand in de depressie-periode, wanneer de prijzen en de rente zover gedaald zijn, dat sommige ondernemers het erop durven wagen, hun aanbod te vergroten of met nieuwe goederen aan de markt te komen. Indien men dus weer gewoon gaat produceren en nieuwe orders plaatst, dan kan, wanneer de afnemers hier gunstig op reageren, het productieproces inderdaad weer gaan opleven en ontstaat er een nieuwe hausse-periode.