of fasciatie vertonen stengels (zeldzamer wortels) die op doorsnede, in plaats van ongeveer rond, sterk afgeplat tot bandvormig zijn. Daarbij kan de groeirichting normaal zijn of wel de top kromt zich.
Veelal maakt het de indruk, alsof enige assen met elkaar vergroeid zijn: zo schijnen de bandvormige bloemstelen, die men soms bij de paardebloem waarneemt uit 10 (en meer) bloemstelen te zijn samengesteld. Men moet zich dit zó voorstellen, dat de groeitop door een abnormale (dichotome) vertakking zich sterk afplat. Ook uit sterk ontwikkelde calli (z. Gallus) ontspruiten soms bandvormige organen. Neiging tot b. kan als tussen raskenmerk, erfelijk zijn: zo b.v. bij de hanekam (Celosia cristata).