Om zeelieden veilig langs de kust te loodsen, stookte men vroeger grote kolenvuren op kerktorens. Vandaar de naam vuurtoren. In de 18de-eeuw schakelden de vuurtorenwachters over op olielampen. Dankzij een Franse uitvinding ( in 1765) werd het mogelijk een vlammetje te versterken tot een felle lichtbundel, die op grote afstond kon worden waargenomen.
Zeeland had in 1818 de Nederlandse primeur. In Westkapelle staat de eerste vuurtoren met een verlichtingssysteem van ronddraaiende spiegels.
