wet, opgesteld door Weber, volgens welke de verhouding tussen de grootte, van een prikkel en de grootte, welke minimaal aan die prikkel moet worden toegevoegd, om een merkbare vermeerdering in de sterkte der gewaarwording te doen optreden, constant is.
Voorbeeld: Is de grootte van een prikkel bijv. „100” en dient er minimaal een grootte „5” aan te worden toegevoegd, opdat deze vermeerdering een versterkte gewaarwording ten gevolge zal hebben, dan zullen bij een prikkelgrootte van „200”, „300” en „700”, de toevoegingen minimaal resp. „10”, „15” en „35” moeten bedragen, om versterkte gewaarwordingen te veroorzaken.
Opm.: Voor deze wet geldt dezelfde opmerking als voor de wet van Fechner. Zie aldaar.
